میلگرد چیست؟

عموما برای تقویت بتن و سازه‌های سنگی در تحمل نیروهای کششی ، از میله‌های فولادی استفاده می‌شود. بتن به صورت ذاتی برای تحمل نیروهای فشاری استحکام دارد، اما نیروهای کششی می‌توانند باعث شکستن آن بشوند. میلگردها به عنوان یک عامل تقویت‌کننده‌ی بتن از سال ۱۹۶۸ به شکل استاندارد تولید و استفاده می‌شوند، هرچند انواع مسطحی از میله‌های تقویتی هم وجود دارند که بیشتر برای تقویت سطوح افقی بتنی از جمله مسیر بزرگراه‌ها و اجزای پل‌ها به کار برده می‌شوند.سازه‌های سنگی و دیواره‌های ملاتی مشخصاتی تقریبا شبیه به بتن دارند و در تحمل تنش‌های کششی نسبتا ضعیف هستند. برخی قطعات استاندارد سنگی مانند بلوک‌ها و آجرها طوری طراحی شده‌اند که در آن‌ها حفره‌های مخصوصی برای قرارگیری میلگردهای تقویتی تعبیه شده است. اگرچه برای تقویت استحکام کششی بتن می‌توان از هر ماده‌ای با استحکام کششی بالا به عنوان عامل تقویت‌کننده استفاده کرد، اما فولاد و بتن وجه اشتراک خاصی دارند که این باعث استفاده‌ی بیشتر از فولاد برای ساخت میلگردهای تقویتی شده است. این وجه مشترک ضریب انبساط دمایی است و نزدیک بودن مقدار آن برای فولاد و بتن باعث می‌شود در شرایط دمایی مختلف، تغییر طول‌های یکسان مانع از بروز تنش‌های اضافی درونی در ساختار بتن شود و به این شیوه از تخریب زودهنگام بتن جلوگیری می‌شود.

میلگرد نرمال چیست؟

 شاخه های فابریک ۱۲ متری هستند و به شاخه های زیر ۱۲ متر اصطلاحا میلگرد نرمال گفته می شود.طول میلگرد نرمال می تواند از ۱ تا ۱۱٫۹ متر باشد.بسته به موارد استفاده ,میلگرد نرمال در سایز های مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد.میلگرد های نرمال در سایز ها ی پایین ۸ و۱۰ و ۱۲ در ساخت انواع خاموت مورد استفاده قرار می گیرند در حالیکه میلگرد های سایز بالا مانند ۲۵ و ۲۲ و ۲۰ بعضا برای ساخت بولت و تیرچه و یا آرماتورهای طولی مورد استفاده قرار می گیرند.میلگرد قزوین جز میلگرد هایی است که بین ۱۰ تا ۲۰ درصد نرمال دارد. در حالی که میلگرد کارخانه هایی مانند ذوب اهن نرمال نداشته و در صورت نیاز مصرف کننده , میلگرد نرمال کارخانه هایی چون ذوب اهن به صورت جداگانه به فروش می رسد.

بررسی تفاوت میلگرد و آرماتور

خیلی از مواقع مشاهده می کنیم که دو مفهوم میلگرد و آرماتور را به یکدیگر استفاده میکنند. اما پس از خواندن این مطلب مشاهده می کنیم که میلگرد و آرماتور دو مفهوم کاملا جداگانه ای داشته و نمی توان آن ها را با به جای یکدیگر به کار برد. در ادامه به بررسی تفاوت میلگرد و آرماتور می پردازیم.اگر به واژه نامه  فرهنگ لغت مصالح ساختمان سازی نگاه بیندازیم میلگرد را rabar و آرماتور را reinforcement rabar تعریف کرده است.زمانی که ما هنوز از میلگرد در صفحات بتنی استفاده نکرده ایم و میلگردها را به یکدیگر متصل نکرده ایم به آن میلگرد می گوییم.اما زمانی که میگردها خم و برش می شوند و مطابق با نقشه های ساختمانی توسط سیم ها بسته می شوند و سپس در بتن قرار می گیرند دیگر به آن میلگرد نمی گویند و نام آن آرماتور می شود.پس به فولادی در بتن ارمه یا بتن مسلح قرار می گیرد آرماتور نام دارد که خود آرماتور از میلگرد ساخته می شود.از این رو چنانچه میلگرد هنوز به شکل مصالح است و هیچ خمش و برشی روی آن ایجاد نشده است نمی توان نام آرماتور را به آن داد. یا برعکس. به میلگردهای بسته شده که آماده ی قرارگیری در بتن هستند نمی توان میلگرد گفت و نام اصلی آن آرماتور می باشد.